بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ وَ الطُّورِ

بنام خداوند بخشاينده مهربان‌؛ سوگند به طور

وَ كِتابٍ مَسْطُورٍ

و نامه نوشته

فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ

در پوستى گسترده

وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ

و خانه آبادان

وَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ

و پوش افراشته

وَ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ

و درياى آكنده

إِنَّ عَذابَ رَبِّكَ لَواقِعٌ

همانا عذاب پروردگار تو است فرودآينده

ما لَهُ مِنْ دافِعٍ

نيستش دوركننده

يَوْمَ تَمُورُ السَّماءُ مَوْراً

روزى كه خزد آسمان خزيدنى

وَ تَسِيرُ الْجِبالُ سَيْراً

و روان شوند كوه‌ها روان شدنى

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ

پس واى در آن روز بر تكذيب‌كنندگان

الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ

آنان كه در سرگرميى بازى كنند

يَوْمَ يُدَعُّونَ إِليٰ نارِ جَهَنَّمَ دَعًّا

روزى كه رانده شوند بسوى آتش دوزخ راندنى

هذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِها تُكَذِّبُونَ

اين است آن آتش كه بوديد بدان تكذيب مى‌كرديد

أَ فَسِحْرٌ هٰذا أَمْ أَنْتُمْ لا تُبْصِرُونَ

پس آيا جادويى است اين يا شما نمى‌بينيد

اصْلَوْها فَاصْبِرُوا أَوْ لا تَصْبِرُوا سَواءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

بچشيدش كه شكيبا شويد يا ناشكيبا يكسان است بر شما جز اين نيست كه پاداش داده مى‌شويد آنچه را بوديد مى‌كرديد

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَعِيمٍ

همانا پرهيزكارانند در باغها و نعمتها

فاكِهِينَ بِما آتاهُمْ رَبُّهُمْ وَ وَقاهُمْ رَبُّهُمْ عَذابَ الْجَحِيمِ

برخوردارند از آنچه دادشان پروردگارشان و بازداشت ايشان را پروردگارشان از عذاب دوزخ

كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

بخوريد و بياشاميد گوارا بدانچه بوديد مى‌كرديد

مُتَّكِئِينَ عَليٰ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عِينٍ

تكيه كنند بر تختهايى به صف‌آورده و همسر گردانيديمشان با حور عين (سفيد پوستان چشم درشت)

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ اتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمانٍ أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَ ما أَلَتْناهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهِينٌ

و آنان كه ايمان آوردند و پيروى كردند ايشان را فرزندانشان به ايمان پيوستيم بديشان فرزندانشان را و نكاستيمشان از كردارشان چيزى هر مردى است بدانچه فراهم آورده است گروگان

وَ أَمْدَدْناهُمْ بِفاكِهَةٍ وَ لَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ

و كمك كرديمشان به ميوه و گوشتى از آنچه هوس كنند

يَتَنازَعُونَ فِيها كَأْساً لا لَغْوٌ فِيها وَ لا تَأْثِيمٌ

بربايند از همديگر جامى را (يا بستيزند با هم در جامى) كه نه هرزه است در آن و نه گناه‌آورى

وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ

و گردش كنند بر ايشان پسرانى گوئيا آنانند مرواريدى پوشيده

وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَليٰ بَعْضٍ يَتَساءَلُونَ

و روى آورد برخى از ايشان به برخى پرسش‌كنان

قالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنا مُشْفِقِينَ

گفتند همانا ما بوديم پيش از اين در خاندان خويش هراسان

فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنا وَ وَقانا عَذابَ السَّمُومِ

پس منت نهاد خدا بر ما و نگهداشت ما را از عذاب نفوذكننده

إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ

كه ما بوديم از پيش مى‌خوانديمش همانا او است نكوكار مهربان

فَذَكِّرْ فَما أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِكاهِنٍ وَ لا مَجْنُونٍ

پس يادآورى كن كه نيستى تو قسم به نعمت پروردگارت پيش‌گويى و نه ديوانه

أَمْ يَقُولُونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ

يا گويند شاعرى است كه چشم به راهيم بدو گردش روزگار را (يا پيش‌آمدهاى مرگ)

قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ

بگو چشم به راه باشيد كه منم با شما از چشم به راهان

أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلامُهُمْ بِهٰذا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طاغُونَ

يا دستورشان دهد خردهاشان بدين بلكه ايشانند گروهى گردنكش

أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لا يُؤْمِنُونَ

يا گويند پرداختش (پرداخت اين سخن را) بلكه ايمان نيارند

فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقِينَ

پس بيارند داستانى همانندش اگر هستند راستگويان

أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخالِقُونَ

يا آفريده شدند بى چيزى يا ايشانند آفرينندگان

أَمْ خَلَقُوا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ بَلْ لا يُوقِنُونَ

يا آفريدند آسمانها و زمين را بلكه ايشان يقين ندارند

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُصَيْطِرُونَ

يا نزد ايشان است گنجهاى پروردگار تو يا ايشانند فرمانفرمايان (فرمانروايان)

أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطانٍ مُبِينٍ

يا آنان را است نردبانى كه بشنوند بر آن پس بيارد شنونده ايشان به فرمانروايى آشكار

أَمْ لَهُ الْبَناتُ وَ لَكُمُ الْبَنُونَ

يا او را است دختران و شما را است پسران

أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ

يا پرسيشان پاداشى پس ايشانند از هزينه سنگين‌باران

أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ

يا نزد ايشان است ناپيدا پس ايشان مى‌نويسند

أَمْ يُرِيدُونَ كَيْداً فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ

يا خواهند نيرنگى را پس آنان كه كفر ورزيدند ايشانند فريب‌دادگان

أَمْ لَهُمْ إِلهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ

يا ايشان را است خدايى بجز خدا منزه است خدا از آنچه شرك مى‌ورزند

وَ إِنْ يَرَوْا كِسْفاً مِنَ السَّماءِ ساقِطاً يَقُولُوا سَحابٌ مَرْكُومٌ

و اگر بينند پاره‌اى را از آسمان فرودآينده گويند ابرى است انبوه

فَذَرْهُمْ حَتَّي يُلاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ

پس بگذارشان تا برسند به روزشان كه در آن به صاعقه سوزند

يَوْمَ لا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئاً وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ

روزى كه بى‌نياز نگرداند از ايشان نيرنگشان چيزى را و نه يارى شوند

وَ إِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذاباً دُونَ ذٰلِكَ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ

و همانا آنان را كه ستم كردند عذابى است نارسيده بدان (نزديك بدان) و ليكن بيشترشان نمى‌دانند

وَ اصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنا وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ

و شكيبا شو براى فرمان پروردگار خويش كه تويى پيش چشم ما و تسبيح گوى به سپاس پروردگارت گاهى كه برخيزى

وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ

و از شب پس تسبيح گويش و پشت سر ستارگان